ببین چه لبخندی میزنه پدر سوخته...
آهای لعنتی دوست داشتنی من...
یادت هست ...تلفنهای دزدکی...و صحبتهای ﻳﻮﺍشکی...و ناز کردنهای شبانه را...
یادت هست...تا سپیده را صبح کردن...بوسه های پشت تلفنی...و نفسهای دزدکی...و خنده های یواشکی...یادت هست برای شب بخیر گفتن...چند و چندین بار یواشکی ...و دزدکی شب بخیر میگفتی...
اصلا یادت هست؟
الان به جان ابوالفضل و علی...به روح فاطمه و رقیه...
دارم پرپر میزنم برای اون وقتا...
خیلی دلم برات تنگ شده...اما تو هم الان که زیر یه سنگ بزرگ گرفتی خوابیدی...
تو هم دلت برام تنگ شده؟
باور کن دلم لک زده برای شنیدن...عشقم...زندگی...نفسم گفتنهات...